پل لاتیدان
پل لاتیدان یکی از آثار تاریخی واقع در بخش مرکزی شهرستان بندرعباس در جنوب ایران است. پل لاتیدان سال‌ها در زیر خاک مدفون بود تا اینکه در سال ۱۳۷۲، در اثر سیلاب در نزدیکی روستاهای دمیلو و کلمتلی (لاتیدان) (شهرستان بندرعباس – استان هرمزگان)، یکی از درازترین پل‌های تاریخی ایران، نمایان شد.
این پل، بر روی رودخانهٔ کول در جادهٔ لار و ۰ کیلو متری غرب ۷۰ کیلومترى غرب بندرعباس قرار دارد، از این‌رو به پل کول نیز معروف است.
پل لاتیدان (پل‌کول)، کمابیش ۲۳۳ دهانه و بیش از ۱۰۰۰ متر درازا، از درازترین پل‌های تاریخی این سرزمین است. این پل از شاهکارهای دوران صفویان است و برخلاف دیگر پل‌های دوران صفویان که با آجر ساخته شده‌اند، با سنگ‌های بی‌شکل ساخته شده‌است. در میان دهانه‌های این پل، چشمه اتاق‌هایی در دو اشکوب ساخته شده که بر زیبایی این سازه، افزوده‌است. این پل، یکی از والاترین نمونه‌های پل‌سازی تاریخی کشور می‌باشد.
این پل، در دوران شاه‌عباس بزرگ، برای انجام لشگرکشی برای بیرون راندن پرتغالی‌ها ساخته شده‌است و پس از پایان کار لشگرکشی، در اختیار کاروان بازرگانی قرار گرفت.
باید دانست که درازای پل لاتیدان (پل‌کول)، سه برابر سی و سه پل اصفهان است و تاکنون گام‌های اندکی برای بازسازی، استحکام‌بخشی و نگاه‌داری این پل برداشته شده‌است. به‌گونه‌ای که تنها در سال‌های ۱۳۷۹ و ۱۳۸۶، بازسازی اندکی بر روی آن به عمل آمده‌است.
از آن‌جا که این پل، در مسیر آبراهه‌های چندی قرار دارد و در فصل بارندگی، حجم آب در زیر پل بسیار زیاد است، از این رو باید با تعیین اعتبارات ملی برای این اثر ملی، کار بررسی‌های استحکام‌بخشی و بازسازی این پل آغاز شود، پیش از آن‌که این اثر که پس از گذشت سال‌ها بر اثر یک سیلاب سر برآورده‌است، در اثر سیلاب دیگری فرو ریزد و نابود شود.
